De Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) in Nederland ontstond in de zomer van 1942. De LO zorgde ervoor dat joden en personen die door de Sicherheitspolizei werden gezocht of zich aan de arbeidsinzet of krijgsgevangenschap wilden onttrekken, een onderduikadres kregen en werden voorzien van distributiebescheiden, valse papieren en geld. De LO groeide uit tot een organisatie waarbij tienduizenden betrokken waren en waardoor honderdduizenden onderduikers uit handen van de Duitsers konden blijven. Honderden medewerkers van de LO zijn geëxecuteerd of gestorven in concentratiekampen. De LO werkte nauw samen met de Landelijke Knokploegen.