Monument Rozenoord

Gerrard Jonkhart was metaalbewerker en woonde in de Willemstraat in Amsterdam. In december 1944 of januari 1945 werd Jonkhart door Amsterdamse politierechercheurs gearresteerd op verdenking van het plegen van roofovervallen en voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau aan de Elandsgracht.

Naast Jonkhart waren ook kompanen Werst, Siem, Krop, Spel en Frank (schuilnaam van Ernst Ludwig Wagner) gearresteerd. Naar aanleiding van verhoren van de zes verdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat ‘Frank’ zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Hanns Albin Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werd Jonkhart samen met de vijf andere verdachten bij Rozenoord aan de Amsteldijk gefusilleerd.

Gerard Jonkhart ligt begraven op het Nederlands Ereveld Loenen in de gemeente Apeldoorn.

Jacobus Krop was werkman/timmerman in Amsterdam. In januari 1945 werd hij door Amsterdamse politierechercheurs gearresteerd op verdenking van het plegen van roofovervallen en voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau aan de Elandsgracht.

Naast Krop waren ook kompanen Werst, Jonkhart, Spel, Siem en Frank (schuilnaam van Ernst Ludwig Wagner) gearresteerd. Naar aanleiding van verhoren van de zes verdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat ‘Frank’ zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werd Krop samen met de vijf andere verdachten bij Rozenoord aan de Amsteldijk gefusilleerd.

Antonius Siem was expeditiechauffeur en woonde in de van Beuningerstraat in Amsterdam. De Stichting Trouwfonds verklaarde op 27 februari 1946 dat wijlen A.H.G. Siem tijdens de oorlog het illegale blad Trouw had verspreid. Omtrent de duur en omvang van de verspreiding kon men niets meedelen.

In december 1944 of januari 1945 werd Siem door Amsterdamse politierechercheurs gearresteerd op verdenking van het plegen van roofovervallen en voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau aan de Elandsgracht. Naast Siem waren ook kompanen Werst, Jonkhart, Krop, Spel en Frank (schuilnaam van Ernst Ludwig Wagner) gearresteerd. Naar aanleiding van verhoren van de zes verdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat ‘Frank’ zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werd Siem samen met de vijf andere verdachten bij Rozenoord aan de Amsteldijk gefusilleerd.

Antonius Siem ligt begraven op het Nederlands ereveld Loenen in de gemeente Apeldoorn.

Pieter Spel was fabrieksarbeider en woonde in de Willemsstraat in Amsterdam. In januari 1945 werd hij door Amsterdamse politierechercheurs gearresteerd op verdenking van het plegen van roofovervallen en voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau aan de Elandsgracht.

Naast Spel waren ook kompanen Werst, Jonkhart, Krop, Siem en Frank (schuilnaam van Ernst Ludwig Wagner) gearresteerd. Naar aanleiding van verhoren van de zes verdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat ‘Frank’ zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werd Pieter Spel op twintig jarige leeftijd bij Rozenoord aan de Amsteldijk gefusilleerd.

Ernst Ludwig Wagner was een Duitse gedeserteerde militair. Hij was in 1944 als vermist opgegeven maar in juli 1945, vijf maanden na zijn dood, verklaarde zijn verloofde Jansje Maria K. dat Wagner zich schuil had gehouden onder de naam Johannes Frank.

De Duitse tekenaar Wagner, geboren in Frankfurt am Main, was in 1941 als dienstplichtig militair in dienst gekomen bij de Duitse Wehrmacht. Begin 1944 werd hij aangesteld bij de Luftwaffe waar hij in augustus dat jaar deserteerde. Sindsdien woonde hij onder de schuilnaam Johannes Frank in de Kanaalstraat in Amsterdam. Hier werd hij op 8 januari 1945 door Amsterdamse politierechercheurs gearresteerd op verdenking van het plegen van roofovervallen. Hij werd voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau aan de Elandsgracht. Wetende dat op dessertie de doodstraf stond, heeft Wagner zijn ware identiteit niet vermeld.

Naast Wagner waren ook kompanen Werst, Jonkhart, Krop, Siem en Spel gearresteerd. Naar aanleiding van verdere verhoren van de zes verdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat ‘Frank’ zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werd Wagner – onder de naam Johannes Frank – bij Rozenoord aan de Amstelijk gefusilleerd.

Johannes Werst was timmerman in Amsterdam. Op 22 december 1944 werd hij door Amsterdamse politierechercheurs op straat aangehouden op verdenking van het plegen van roofovervallen. Hij werd voor ondervraging meegenomen naar het Hoofdbureau van de politie aan de Elandsgracht. In het proces-verbaal van Werst is opgesteld dat hij samen met vijf anderen diverse roofovervallen ten eigen bate had gepleegd.

In de daaropvolgende twee weken werden Werst’s kompanen Jonkhart, Krop, Siem, Spel en Frank (schuilnaam van Ernst Ludwig Wagner) gearresteerd. Vier van hen kenden elkaar als bewoners van de Amsterdamse Willemstraat. Naar aanleiding van verdere verhoren van de medeverdachten werd in het proces-verbaal vastgelegd dat de mannen tijdens hun activiteiten gekleed gingen in Duitse uniformen en dat Frank zich had uitgegeven als SD-ambtenaar.

Het Amsterdamse Hoofdbureau van politie droeg de mannen over aan de Sicherheitspolizei. Zij werden overgeplaatst van het politiebureau Elandsgracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans, waar een veel strenger regime heerste. De verdachten waren overgeleverd aan de willekeur van de Sicherheitspolizei. Rauter tekende zonder verder onderzoek het doodvonnis over de zes mannen. Zij konden op ieder willekeurig moment, zonder directe aanleiding, door de Sicherheitspolizei gefusilleerd worden.

Op 31 januari 1945 werden de zes mannen bij Rozenoord aan de Amstelijk gefusilleerd.